Anne Eschauzier, sociaal pedagogisch hulpverlener

Mijn naam is Anne Eschauzier. Lange tijd keek ik met bewondering naar mensen die doelgericht werken, leven en leren. Ik dacht dat het hebben van een duidelijk doel, inherent staat aan een waardevol leven. Inmiddels denk ik dat nog steeds, maar is het vooral de wég naar dat doel die ik interessant vind.

Na mijn studie fotografie op de HKU in Utrecht, na jaren van reizen en na mijn studie SPH in Nijmegen, ben ik sinds 2005 werkzaam in de hulpverlening. Ik heb inmiddels vele mensen en plekken mogen zien en ervaren. Jongeren, ouderen, mensen in de gevangenis en prostitutie, verslavingszorg, verstandelijk gehandicaptenzorg, kleine kinderen en niet te vergeten het systeem om deze doelgroepen heen. Mijn levenservaring, mijn creativiteit en intuïtieve manier van denken en doen is een rode draad in mijn manier van begeleiden.

De natuur is in dit alles mijn klankbord en oplaadpunt. Door buiten te zijn en de seizoenen bewust mee te maken, nodig ik mezelf steeds opnieuw uit om niet alleen mijn hoofd te gebruiken maar ook mijn lijf. Door stil te staan en stil te zijn komt er ruimte voor innerlijke processen die je met je hoofd niet altijd kan bedenken.

Na 14 jaar ervaring zie ik een duidelijke overeenkomstige behoefte bij iedereen terug; namelijk de wens om gezien en gehoord te worden. Dit gegeven heeft mij nederiger gemaakt omdat we allemaal deze zelfde behoefte hebben. Een behoefte die voortkomt uit kwetsbaarheid, verlangen en ook nieuwsgierigheid. Dit gegeven maakt ons gelijkwaardig en precies dát is het punt waarop ik de ander wil ontmoeten.

Vanuit die gelijkwaardigheid, wil ik vooral sámen onderzoeken op welke manier je je leven kan leiden die zo dicht mogelijk in de buurt komt van jouw waarden. En hoe je vanuit daar je eigen doelen kan halen. Soms direct en soms met een omweg. Onderzoekend, praktisch, met een open vizier en steeds in verbinding met jezelf.